Marjan Michielsen - Glaskunst

Een persoonlijk levensverhaal met een open einde …..

Als kind groeide ik zorgeloos op
in een mooi donkergroen geschilderd houten huis
dat stond temidden van de ongerepte natuur
van de kempische bossen
een lieflijk oord
van dennengeuren en heidekleuren
van eekhoorntjes schichtig maar onbeschrijflijk dieporanje mooi
van schuwe hazen en herten
van zachte wilgenkatjes

Als kind groeide ik zorgeloos op
teder omringd
door mijn lieve ouders zaliger

mijn vader
met weinig woorden
maar kende het geluid van elke vogel
met manden vol met proppen
een moestuin voor heel de buurt
een veld vol zonnebloemen

mijn moeder
temidden van duizenden gele donzige kuikentjes
haar zelfstandig werkterrein
fier op haar perk met donkerrode rozen
een bloementuin hemels mooi
en aronskelken overwinterend in de serre
een klein vaasje in de keuken met wisselend
vinnig bloemenschoon

Onnoemelijk veel meegekregen
en lang
heel lang gezocht
hoe zelf vorm te geven aan al die geuren en kleuren
en eindelijk rust gevonden
nu ik zelf mag creëren
vanuit wat dieper dan diep
al heel lang
in mezelf huist en bruist
en nu stilletjes en dankbaar naar buiten verhuist...