Creëren is altijd belangrijk voor Juliette geweest. Als klein kind was ze graag bij haar opa in zijn werkplaats. Daar keek ze toe als hij met hout, leer, klei of verf bezig was. Hij liet haar ook haar gang gaan als ze zelf aan de slag ging. Tijdens de jaren dat ze werkzaam was als logopediste, stond het creatieve op een lager pitje, maar het was nooit weg. En 22 jaar geleden begon ze met het volgen van keramieklessen.
In 2013 besloot ze haar baan als logopediste op te zeggen en haar creatieve hart te volgen. Dat lukte niet meteen en het liet zich niet forceren. Ze ging uiteindelijk toch weer aan de slag als vrijwilliger (en later zelfs weer betaald) op de middelbare school. Op dit moment is ze echt gestopt met "betaald" werken en leeft ze helemaal voor haar klei. En dat voelt goed. Ze heeft nog zoveel ideeën die ze graag wilt uitwerken.

Ze bouwt haar keramiek met de hand op. Dat kan zijn met rollen, vanuit een duimpotje of een lap klei. Mallen gebruikt ze niet. Ze gaat liever de uitdaging aan. Uiteindelijk besteedt ze uren aan het vormen en verfijnen van de stukken. Glazuur geeft een extra dimensie aan de gebakken klei. Vaak stookt ze meerdere malen om het gewenste effect te verkrijgen. Het kan dan gaan om een natuurlijk effect of juist om een bijzonder resultaat, waarbij verschillende kleuren met elkaar versmelten. De verfijning en details in het werk van Juliette zijn haar grootste kenmerk.